Սուրբ Հարության հրաշափառ օրվան հասնելու համար յուրաքանչյուր քրիստոնյա անցնում է Մեծ պահքի փորձություններով լի երկարատև ճանապարհը, որի հանգրվանը Հիսուս Քրիստոսի մատնության, չարչարանքների, խաչելության, թաղման, ինչպես նաև Նրա կողմից դժոխքի ավերման և հոգիների ազատման օրերն են: Այս ամենի պսակը Սուրբ Հարության շաբաթն է, որը կոչվում է «Ավագ» կամ «Մեծ», որովհետև իր մեջ պարունակում է չորս մեծ խորհուրդ. աշխարհի արարման առաջին շաբաթվա խորհուրդը, այնուհետև այս կյանքի յոթ ժամանակաշրջանների խորհուրդը (ըստ եկեղեցու հայրերի՝ արարչությունից մինչև Տիրոջ երկրորդ գալուստը յոթ շրջան է), ապա Քրիստոսի չարչարանքների խորհուրդը և աշխարհի վախճանի խորհուրդը: Այն մեզ ամբողջությամբ ավանդում է մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի երկրային կյանքի ամենակարևոր շրջանը` վերջին յոթ օրերի ուսուցումները, չարչարանքները, մահը և հարությունը: Ավագ շաբաթը հաջորդում է Ծաղկազարդին և ավարտվում Տիրոջ հրաշափառ Հարությամբ:

Հավատքը հոգու դուռն է տաճարի, Աղոթքն է դուռը բացող բանալին, Խաղաղությունով թող լցվի հոգին, Հավատքը հոգու դուռն է տաճարի:

Այսօր Ավագ Չորեքշաբթի է, և Եկեղեցին հրավիրում է մեզ խորհրդածելու երկու կերպարների շուրջ՝ անծանոթ կնոջ, ով թանկարժեք յուղով օծեց Հիսուսին և տասներկու առաքյալներից Հուդայի, ով երեսուն արծաթով մատնեց Քրիստոսին:

Մեղա եմ գալիս, իմ Տեր և Փրկիչ, ողորմեա Դու ինձ, Մեղա եմ գալիս՝ գիտակցված, անգետ մեղքերիս համար, Մեղա եմ գալիս`իմ հոգու խորքում, փրկության համար, Մեղա եմ գալիս, իմ Տեր և Փրկիչ, ողորմեա Դու ինձ:

Մեղքերն իմ բազում են, Տե՛ր, բոլոր աստղերից էլ առավել,Եվ արցունքներն իմ ծանր, դառնահեծ, այտերս են այրում, Հոգիս Քո առջև մեղա է գալիս, ողորմեա ինձ Տե՛ր, շատ եմ աղաչում, Մեղքերն իմ բազում են, Տե՛ր, ամբողջ աստղերից էլ առավել:

Գոհանում եմ Քեզանից, Ո՜վ Տեր իմ և Աստվա՛ծ իմ. Եվ օրհնում ու փառավորում Քո սուրբ անունը

«Երբ որ նա Երուսաղեմ մտավ, ամբողջ քաղաքը դղրդաց և ասաց՝ Ո՞վ է սա» (Ավետարան ըստ Մատթեոսի)։

Արեգակ արդար բարի լույս ժպտա, Սեր, կյանք, ջերմություն տուր հոգիներին

Փա՜ռք Քե՛զ, Հայր հզոր, Արարիչ Աստված, Ողջ Տիեզերքն ես սիրով արարել, ամեն արարած իր տեղում դրել, Օրենքը զույգի՝ արու և էգի արարչագործման հիմքում է դրվել, Փա՜ռք Քե՛զ, Հայր հզոր, Արարիչ Աստված:

Մեծ պահքի հոգևոր պտուղներից մեկն անհատի նախապատրաստությունն է Աստծո հետ հանդիպման: Շատերը կասեն, թե մենք այսքան ժամանակ է` հավատում ենք, եկեղեցի հաճախում, մեր մեղքերը խոստովանում, Սուրբ գիրք ենք կարդում, բարեգործություն անում և այլն, սակայն այդպես էլ մեր և Աստծո միջև իրական և կենդանի հանդիպում չի կայանում: Հարցն այն է, թե մարդն ինչ դիտավորությամբ է մոտենում Աստծուն և արդյոք, երբ Երկնավոր Հայրն է մոտենում, անհատն ինչո՞ւ չի տեսնում Նրա գալուստը, կենդանի կերպով զգում այդ հաղորդակցությունը: Պատասխանը տալիս է Սուրբ գիրքը. «Երեկոյան նրանք լսեցին Տեր Աստծու՝ դրախտում շրջագայելու ոտնաձայնը, և Ադամն ու իր կինը Տեր Աստծուց թաքնվեցին դրախտի ծառերի մէջ» (Ծննդ 3:8):